Didem Madak

ESER: EBRU CEYLAN
METİN YAZARI: EBRU CEYLAN
SESLENDİREN: ESRA DERMANCIOĞLU
MÜZİK: EDİZ HAFIZOĞLU TEAM
SES TASARIM: EKİN ETİ, ZUHAL MÜZİK
MÜZİK MIX MASTERING: BERK KULA

Eser Ölçüsü 90x90 / Çerçeveli 110x110
Canvas, Yağlı Boya, Çerçeveli

BİLGİ:
Türk şairi ve yazarıdır. 1970 yılında Konya’da doğan Madak, erken yaşlarda yazmaya başlamış ve şiirlerinde özellikle bireysel yalnızlık, aşk ve varoluşsal temaları işlemiştir. Edebiyat dünyasında kısa sürede büyük bir üne kavuşmuş, şiirleriyle derin duygusal etkiler bırakmıştır. En bilinen eserlerinden biri "Peşinden Söylenmiş Sözler" adlı şiir kitabıdır. Kanser nedeniyle erken yaşta vefat etmiştir.

SANATÇI GÖRÜŞÜ:
Tablomda, Didem Madak’ın dünyasını yansıtırken, onu hem içsel hem de dışsal bir huzurla tasvir etmek istedim. Yeşil bir fon, doğanın ve duyguların kesişim noktası olarak dikkat çekerken, ortada yer alan siyah pencere, bir içsel boşluk ya da kaybolan bir anı simgeliyor. Didem Madak’ın sarı elbisesi, inci kolyeleri ve bandanasıyla sol elini yüzüne tutarak bize bakışı, zamanın durduğu bir anın yakalanması gibi; aradaki mesafe ve duygusal bağların titrediği bir anda, bir anı yakalama çabası gibi. Bu, onun şiirlerindeki o derin yalnızlık ve kaybolan anlar hissini yansıtıyor. Pencere kenarlarında duran beyaz güvercinler ise, Didem Madak’ın şiirlerinde sıkça karşılaştığımız bir tema olan masumiyetin ve arayışın sembolü. Güvercinler, onun şiirlerinde var olan içsel özgürlüğün ve ruhsal huzurun bir simgesi gibidir, kaybolan sevgiler ve kaçırılmış fırsatlar arasında bir umut ışığı gibi. Siyah zemin, evrenin karanlık yönlerini temsil ederken, üzerindeki yıldızlar bir umut ışığı gibi parlıyor. Bu, Didem Madak’ın şiirlerinde olduğu gibi, karanlıkla birlikte var olan bir ışığı simgeliyor. Siyah zemin, onun içsel çalkantılarını ve varoluşsal sorgulamalarını betimlerken, yıldızlar da bu karanlıkta var olabilen ince bir umut, bir ışık kaynağı gibi. Yeşil ve pencereyi çevreleyen mavi çizgiler, duyguların iç içe geçtiği, sınırların belirsizleştiği bir dünyayı anlatıyor. Bu tablodaki her çizgi, bir ruh halini, bir kırılma noktasını ifade ederken, Didem Madak’ın şiirindeki duygusal akışın ve anlam derinliğinin bir yansımasıdır. Hikayesini yazarken, kopan duyguların anlatılması, Didem Madak’ın şiirlerinde sıkça karşımıza çıkan bir tema olan kaybolan, tükenen duyguların izlerini taşıyor. Bu, bir içsel yıkımın ve yenilenmenin, bir varoluş mücadelesinin izlerini gösteriyor. Orman yıkılışı metaforu, Didem Madak’ın şiirlerinde barındırdığı doğa imgeleriyle birleşiyor; orman, onun şiirlerinde bir yaşam alanı, bir varlık hali ve doğanın insan ruhuna etkisinin sembolüdür. Ormanın yıkılışı, bir duygusal çöküşü simgeliyor; ancak bu yıkımın ardından gelen yeniden doğuş da Madak’ın şiirlerinde ve yaşamında sıkça karşılaşılan bir temadır. İçsel dünyamızdaki çelişkiler ve değişim süreci, onun şiirlerinde de olduğu gibi, bazen yıkıcı, bazen de umut dolu bir şekilde var olur. Tablomda Didem Madak’ın şiirlerinin içsel kırılmalarını ve duygusal yoğunluğunu, doğayla olan ilişkisini, masumiyetin ve kaybolmuş duyguların izlerini yansıtmaya çalıştım. Didem Madak, şiirlerinde hayatın geçiciliğini, duygusal kopuşları, kaybolan zamanları ve yeniden doğuşu işlerken, ben de bu temaları tablomda bir araya getirdim. Tablo, bir anlamda, onun şiirlerindeki hüzünlü güzelliği ve içsel dünyamızdaki evrimi simgeliyor. Bu eser, Didem Madak’ın şiirlerine duyduğum derin saygıyı ve onun sanatındaki duygusal derinliği betimliyor.